Een Franse uitvoering is de C-160H Astarte, voor communicatie met nucleaire ballistische raketonderzeeërs. De C-160 gabriel ELINT is een Frans model voor elektronische bewaking.

De C-160 bij Frankrijk en Duitsland hebben verschillende updates ondergaan. De bemanning bestaat uit een piloot, co-piloot, flight engineer en een navigator. De C-160 kan 93 troepen vervoeren of 68 volbepakt of 62 stretchers voor medische doeleinden. Verder kan het alle soorten vracht vervoeren op pallets of zonder pallets. Auto's kunnen gewoon de laadklep uitrijden en niet-rijdende vracht wordt eruit gereden. De C-160 kan 19.000 liter brandstof meenemen en 9000 liter extra. Ook kunnen er voorzieningen worden getroffen voor bijtanken in de lucht.
De C-160 Transalls van Frankrijk en Duitsland worden in de toekomst vervangen door de Airbus A400M.

Het landingsgestel van de C-160 is gemaakt door het Zwitserse bedrijf Liebherr.

Main landing gear C-160

Oorsprong
In 1957 ontstond in Frankrijk en Duitsland behoefte voor een nieuw tactisch transportvliegtuig. In 1959 ontstonden de plannen voor een gezamenlijke productie van de "Transporter Allianz" die later werd veranderd in de "Transall". De Transall werd gemaakt door een groep bedrijven bestaande uit Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB), Flugtechnische Werke (VFW) en Nord Aviation. Op 25 Februari 1963 maakte het eerste prototype zijn vlucht.
Tussen 1967 en 1972 werden 169 Transall vliegtuigen gemaakt:
- 90 C-160D voor Duitsland
- 50 C-160F voor Frankrijk
- 20 C-60T voor Turkije
- 9 C-160Z voor Zuid-Afrika

Vanaf 1981 volgde een tweede productie van 35 C-160 Next Generation toestellen. Deze productie werd uitgevoerd door Aerospatiale en MBB. Aerospatiale ontstond uit een fusie van Nord aviation en Sud Aviation waarbij later de naam werd veranderd van SNIAS naar Aerospatiale.
Tussen 1981 en 1989 werden 35 Transall NG gemaakt:
- 25 C-160NG voor Duitsland
- 4 C-140H voor Frankrijk
- 6 C-160NG voor Indonesië

Gebruikers

De C-160 wordt / werd gebruikt door:

1. Frankrijk
2. Duitsland
3. Turkije
4. Zuid-Afrika
5. Indonesië

1. Frankrijk
De Franse Luchtmacht beschikt sinds 1967 over de C-160 Transall. In 2010 had de Franse Luchtmacht ongeveer 50 vliegtuigen waarvan 20 van het type C-160R (NG) zijn.

2. Duitsland
De Duitse Luchtmacht beschikt op dit moment nog over ruim 83 C-160 Transall vliegtuigen.

3. Turkije


4. Zuid-Afrika
De C-160 Transall vliegtuigen zijn niet meer in dienst bij Zuid-Afrika

5. Indonesië
De C-160NG Transall vliegtuigen zijn niet meer in dienst bij Indonesië.


Specificaties

Hoofd fabrikant	Messerschmitt-Bölkow-Blohm (MBB) Duitsland Vereinigte Flugtechnische Werke (VFW) Duitsland Nord Aviation Frankrijk
Lengte	32.4 meter
Hoogte	11.67 meter
Spanwijdte	40 meter
Vleugeloppervlakte	160 m2
Vleugelslankheid
Motoren	2x Rolls-Royce Tyne 22
Vermogen	5665 pk
Gewicht (leeg)	31.000 kg
Gewicht (start, maximaal)	49.150 kg
Gewicht (landing, maximaal)	47.000 kg
Kruissnelheid	455 km/h
Maximum snelheid	513 km/h
Brandstof tank (Max. trip fuel)	27.200 liter
Bijtankcapaciteit (ATAR)
Plafond	8000 meter
Maximum vliegafstand	1200 km (14 ton lading) 3800 km (5 ton lading)
Bewapening	Nee
Maximum wapengewicht	-
Maximum G bestendigheid
Vereiste baanlengte (start)	730 meter
Vereiste baanlengte (landing)	550 meter
Type flight controls
Landingsgestel
Uitvoeringen	Prototype, C-160D, C-160F, C-160T, C-160Z, C-160NG, C-160H
Geproduceerd	169 + 35NG
Bemanning	5
Kosten
Eerste vlucht	Februari 1963
Operationeel sinds
Vervanger van de
Vergelijkbaar vliegtuig
Gebruikers (voorheen en tegenwoordig)	Duitsland, Frankrijk, Turkije, Zuid-Afrika, Indonesië

Foto's

Duitse Luchtmacht C-160 Transall 51+10
Duitse Luchtmacht C-160 Transall 50+98
Turkije
Frankrijk